Τα κλινικά νοσήματα που περιγράφονται παρακάτω απαιτούν εξειδικευμένη διατροφική αντιμετώπιση. Όλα τα προγράμματα βασίζονται σε τεκμηριωμένα πρωτόκολλα διατροφικής αντιμετώπισης. Στόχος είναι η πρόληψη περαιτέρω επιβάρυνσης του οργανισμού από τα συμπτώματα της νόσου και αν είναι εφικτό η εξάλειψη αυτών με την πλήρη ίαση του πάσχοντος. Υποστηρίζουμε διατροφικά ένα ευρύ φάσμα κλινικών περιστατικών όπως:
Μεταβολικά νοσήματα:
| |
Παθήσεις των νεφρών:
| Παθήσεις του γαστρεντερικού:
|
Διατροφικές ανεπάρκειες-αναιμία:
| Διατροφικές διαταραχές:
|
Διατροφική υποστήριξη μετά από βαριαρτική επέμβαση:
| |
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια σοβαρή χρόνια νόσος που χαρακτηρίζεται από αυξημένες τιμές γλυκόζης στο αίμα λόγω διαταραχής στην δράση ή στην έκκριση της ινσουλίνης. Συνήθως η διάγνωση γίνεται τυχαία μετά από γενική εξέταση αίματος όπου παρατηρείται αυξημένη γλυκόζη νηστείας. Στον παρακάτω πίνακα περιγράφονται τα διαγνωστικά κριτήρια που πρέπει να πληρούνται για να γίνει η διάγνωση του Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου ΙΙ.
| Γλυκόζη νηστείας πάνω από 126mg/dl | Ο ασθενείς πρέπει να είναι νηστικός για τουλάχιστον 8 ώρες πριν την μέτρηση |
ή/και Συμπτώματα υπεργλυκαιμίας και τυχαία τιμή γλυκόζης πάνω από 200 mg/dl ανεξάρτητα την πρόσληψη τροφής | Τα συμπτώματα υπεργλυκαιμίας είναι πολυουρία, πολυδιψία, πολυφαγία, ανεξήγητη απώλεια βάρους |
ή/και Μεταγευματική γλυκόζη αίματος πάνω από 200mg/dl κατά την δοκιμασία “καμπύλης σακχάρου” | Η μέτρηση γίνεται 2 ώρες μετά από χορήγηση 75gr γλυκόζης διαλυμένης σε νερό |
Όχι μόνο μπορείτε, αλλά επιβάλλεται… Οι αμυλούχες τροφές περιλαμβάνουν μια μεγάλη γκάμα τροφίμων όπως φρούτα, λαχανικά, όσπρια, δημητριακά πρωινού, ψωμί, ρύζι, πατάτες, μακαρόνια κ.α. Τα τρόφιμα αυτά καλύπτουν ένα πολύ μεγάλο μέρος βασικών θρεπτικών συστατικών που είναι εξαιρετικά απαραίτητα για τον οργανισμό σε καθημερινή βάση όπως είναι οι βιταμίνες, τα αντιοξειδωτικά, οι φυτικές ίνες και η ενέργεια. Για τον λόγο αυτό και σε αντίθεση με παλαιότερες οδηγίες διατροφής που απαγόρευαν την κατανάλωση αμυλούχων τροφών, οι σύγχρονες διατροφικές οδηγίες προτρέπουν την κατανάλωση τους καθημερινά. Υπάρχουν βέβαια ορισμένες προϋποθέσεις ώστε η κατανάλωση των αμυλούχων τροφών να μην επηρεάσει το σάκχαρο στο αίμα. Οι προϋποθέσεις αυτές έχουν να κάνουν
α) με το σύνολο των υδατανθράκων που καταναλώνουμε καθημερινά – δεν πρέπει να ξεπερνάει το 50-55% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης
β) με το είδος των υδατανθράκων – οι σύνθετοι υδατάνθρακες στα φρούτα, λαχανικά, προϊόντα ολικής άλεσης αυξάνουν λιγότερο το σάκχαρο σε σύγκριση με το άσπρο ψωμί, τα προϊόντα ζύμης και σφολιάτας και άλλα ‘ραφιναρισμένα’ τρόφιμα και
γ) με την έμφαση που πρέπει να δίνεται στον αριθμό και το μέγεθος των γευμάτων καθημερινά – 5-6 μικρά/μέτρια γεύματα βοηθούν πολύ στον έλεγχο του σακχάρου.
Η διατροφή του ασθενή με σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ πρέπει να βασίζεται στις γενικές αρχές της υγιεινής διατροφής όπως ακριβώς και του γενικότερου πληθυσμού. Το σημείο κλειδί στην υπόθεση διατροφή και σακχαρώδης διαβήτης έχει να κάνει με την εκπαίδευση και την καθοδήγηση του ασθενή από έναν πτυχιούχο Κλινικό Διαιτολόγο-Διατροφολόγο ώστε να οργανωθεί ένα πλάνο διατροφής που θα είναι ρεαλιστικό, αποτελεσματικό και βασισμένο στις προσωπικές ανάγκες του κάθε ασθενή.
Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (ΣΕΕ) και η σπαστική κολίτιδα αναφέρονται στην ίδια πάθηση. Ο όρος ‘σπαστική κολίτιδα’ είναι παλιός και περιέγραφε ενοχλητικά συμπτώματα της περιοχής του πεπτικού (πόνος, φούσκωμα, αέρια, μετεωρισμός) που δεν μπορούσαν να αποδοθούν σε παθολογικά αίτια. Επίσης, ο όρος σπαστική κολίτιδα δεν πρέπει να συγχέεται με τον όρο ‘ελκώδης κολίτιδα’ που είναι μια εντελώς ξεχωριστή και επικίνδυνη παθολογική οντότητα…
Η περίπλοκη και ενοχλητική κατάσταση του πεπτικού με τα ενοχλητικά συμπτώματα όπως διάρροια ή δυσκοιλιότητα (μεμονωμένα ή εναλλάξ), πόνο, φούσκωμα, αέρια ονομάζεται πλέον ‘σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου’. Τα συμπτώματα αυτά έχουν κατά καιρούς αποδοθεί σε διάφορους λόγους όπως άγχος/στρες, κληρονομικότητα και διατροφή.
Στην διατροφική αντιμετώπιση του ΣΕΕ βασίζεται σε διατροφικά προγράμματα με χαμηλή περιεκτικότητα σε τρόφιμα FODMAPs (Fermentable, Oligo-, Di-, Mono-, saccharides And Polyols) τα οποία αποδεδειγμένα επηρεάζουν το υπερευαίσθητο περιβάλλον του στομάχου και του εντέρου. Οι ουσίες και τα τρόφιμα που πρέπει να αποφεύγονται φαίνονται στον παρακάτω πίνακα:
Φρουκτόζη:
Μέλι, μήλα, μάνγκο, αχλάδι, καρπούζι, αμυλοσιρόπιο (high fructose corn syrup – εμπεριέχεται σχεδόν σε όλες τις συσκευασμένες τροφές)
Φρουκτάνες:
Αγκινάρες, σπαράγγια, παντζάρι, ραδίκι, πικραλίδα-ρόκα, πράσο, ραντίτσιο, κρεμμύδι ξερό, κρεμμύδι πράσινο – την άσπρη ρίζα, σιτάρι, σίκαλη
Λακτόζη:
Γάλα, παγωτό, κρέμες, σκόνη γάλακτος, γιαούρτι, μαργαρίνες, μαλακά άσπρα τυριά – κότατζ, μυζήθρα, μαρσκαρπόνε, ρικότα
Γαλακτάνες: Όσπρια, σπόρους
Πολυόλες:
Μήλα, βερίκοκα, αβοκάντο, κεράσια, νεκταρίνια, αχλάδι, δαμάσκηνα, αποξηραμένα δαμάσκηνα, μανιτάρια, σορβιτόλη (Ε420-τσίχλες), μαννιτόλη (Ε421 – ζαχαρωτά), ξυλιτόλη (Ε967), μαλτιτόλη (Ε965), ισομαλτόλη (Ε953), τρόφιμα για διαβητικούς
Αρχικά, η δίαιτα έχει σαν σκοπό να μειώσει τα ενοχλητικά συμπτώματα του ΣΕΕ. Έτσι, αποκλείονται όλες οι παραπάνω τροφές για περίπου 4-6 εβδομάδες. Μετά, επαναφέρουμε τις τροφές αυτές στην διατροφή μας σταδιακά και με πολύ μεγάλη προσοχή ώστε να παρατηρήσουμε την αντίδραση του πεπτικού σε κάθε ομάδα τροφίμων ξεχωριστά.
Τέλος, επειδή η δίαιτα αυτή είναι πρακτικά δύσκολη και πολλές φορές δεν είναι και ισορροπημένη, τα προγράμματα αυτά πρέπει να συντάσσονται από Κλινικό Διαιτολόγο-Διατροφολόγο και να μην ξεπερνούν σε διάρκεια τις 6 εβδομάδες.
Το ισοτονικό ποτό είναι ένα αθλητικό ποτό που σχεδιάζεται για να αναπληρώνει υγρά, ηλεκτρολύτες και ενέργεια. Η χρήση του συνιστάται κατά τη διάρκεια ή μετά
1. Μειώνονται τα τριγλυκερίδια 2. Bελτιώνεται η κακή χοληστερίνη LDL 3. Μειώνεται η γλυκόζη νηστείας, το πρωινό σάκχαρο. 4. Μειώνεται η αρτηριακή πίεση 5. Μειώνεται
Η βασική αιτία κόπωσης του αθλητή είναι η μακροχρόνια ανισορροπία στην κατανάλωση υδατανθράκων, πρωτεΐνης και λιπαρών. Κάτι από αυτά ( συνήθως τα λιπαρά) καταναλώνεται σε
